20 mei
Blijf op de hoogte en volg Eric
20 Mei 2019 | Spanje, Sarria
De albergue van vannacht is niet alleen gedateerd maar is ook redelijk spartaans met betrekking tot de facilitaire voorzieningen. De toiletten en douches hebben bij voorbeeld geen deuren maar gordijnen die tot 40 centimeter boven de grond hangen. Wel handig om te zien of iemand er gebruik van maakt maar er is geen sprake van enige privacy. Als echte pelgrim hebben wij daar uiteraard geen probleem van gemaakt.
Gisteravond met een jong Duits stel gesproken, zij was in Saint Jean Pied de Port begonnen te wandelen terwijl hij ergens midden Spanje is ingevlogen. Zij vertelde dat zij de 1e dag, op 1 mei, over de Pyreneeën liep naar Roncevalles. Daar aangekomen bleek de Pelgrimsherberg al helemaal vol te zitten. Het bleek door omstandigheden op die dag veel drukker te zijn dan normaal. Omdat het na een wandeling over de Pyreneeën niet te doen is om nog eens een aantal kilometers verder te wandelen was zij met tientallen anderen wandelaars met taxi's naar pelgrimsherbergen verderop gebracht.
Om 10.00 uur gisteravond lag ik in bed en na een goede nachtrust om 06.00 weer wakker. Onze slaapzaal bestond uit 10 bedden waarvan er vannacht maar 5 bezet waren.
Vanmorgen vertelde een Amerikaanse jongen dat dit " by far" de beste albergue was die hij had meegemaakt. Toen hij onze verbaasde blikken zag legde hij uit dat hij het slapen bedoelde. Het was de eerste nacht dat hij goed geslapen had zonder vervelend gesnurk van andere pelgrims. Toen ik vroeg of hij dan geen last van mijn gesnurk had gehad zei hij: "not at all, I heard you snore but it was a nice regular snore that did not border me".
Dat moet ik thuis toch eens vertellen maar ik vraag me af ze het daar er mee eens zijn.
Na het twijfelachtige soepje van gistermiddag hadden we best onze vraagtekens bij het ontbijt. Dat viel echter alleszins mee. Er was voldoende koffie, er was toast met jam als ook gekookte eitjes en de beheerder Manolo zorgde voor een onophoudelijke aanvoer van toast met gebakken ei. Daarnaast stond er een grote schaal met fruit. Niets mis mee dus.
Na het ontbijt wachtte ons een klim van 41 kilometer naar het hoogste punt van vandaag, de Alto Poio op 1335 meter hoogte. De eerste 18 kilometer ging met een stijgingspercentage van gemiddeld 2 tot 3 procent naar Ruitelan, daarna begon over een afstand van ongeveer 15 kilometer het echte klimmen via Puarta Pedrafita naar het mooie dorpje O Cebreiro op 1300 meter hoogte. Daarbij moesten we behoorlijke stijgingspercentages tot 13% overwinnen.
In O Cebreiro hebben we koffie gedronken en foto's gemaakt van het dorpje en van de magnifieke vergezichten. Daarna over een afstand van 8 kilometer door naar Alto Poio, eerst een flink stuk dalen en vervolgens weer omhoog.
Daarna bleef de hoogte ongeveer 3 kilometer lang schommelen tussen de 1250 en 1300 meter. Vervolgens ging het over 12 kilometer omlaag tot het dorpje Triacastela dat op een hoogte van 700 meter ligt. Het was een mooie afdaling met een mooie brede weg waarbij wij met gemak snelheden tot tegen de 60 kilometer per uur maakten.
Ook vandaag zat het venijn weer in de staart, volgens ons overzichtskaartje zou er na Samos slechts nog éénn afdaling zijn naar Sarria; dat bleek een misvatting, er bleken toch nog wel een flink aantal klimmetjes in te zitten. Laten we het maar zien als Spaans poldergebied.
Vandaag bijna 79 kilometer gefietst met in totaal 1393 hoogtemeters.
We naderen Santiago de Compostela, morgen een trip van 80 kilometer naar Arzua en overmorgen 50 kilometer naar Santiago de Compostela.
Gisteravond met een jong Duits stel gesproken, zij was in Saint Jean Pied de Port begonnen te wandelen terwijl hij ergens midden Spanje is ingevlogen. Zij vertelde dat zij de 1e dag, op 1 mei, over de Pyreneeën liep naar Roncevalles. Daar aangekomen bleek de Pelgrimsherberg al helemaal vol te zitten. Het bleek door omstandigheden op die dag veel drukker te zijn dan normaal. Omdat het na een wandeling over de Pyreneeën niet te doen is om nog eens een aantal kilometers verder te wandelen was zij met tientallen anderen wandelaars met taxi's naar pelgrimsherbergen verderop gebracht.
Om 10.00 uur gisteravond lag ik in bed en na een goede nachtrust om 06.00 weer wakker. Onze slaapzaal bestond uit 10 bedden waarvan er vannacht maar 5 bezet waren.
Vanmorgen vertelde een Amerikaanse jongen dat dit " by far" de beste albergue was die hij had meegemaakt. Toen hij onze verbaasde blikken zag legde hij uit dat hij het slapen bedoelde. Het was de eerste nacht dat hij goed geslapen had zonder vervelend gesnurk van andere pelgrims. Toen ik vroeg of hij dan geen last van mijn gesnurk had gehad zei hij: "not at all, I heard you snore but it was a nice regular snore that did not border me".
Dat moet ik thuis toch eens vertellen maar ik vraag me af ze het daar er mee eens zijn.
Na het twijfelachtige soepje van gistermiddag hadden we best onze vraagtekens bij het ontbijt. Dat viel echter alleszins mee. Er was voldoende koffie, er was toast met jam als ook gekookte eitjes en de beheerder Manolo zorgde voor een onophoudelijke aanvoer van toast met gebakken ei. Daarnaast stond er een grote schaal met fruit. Niets mis mee dus.
Na het ontbijt wachtte ons een klim van 41 kilometer naar het hoogste punt van vandaag, de Alto Poio op 1335 meter hoogte. De eerste 18 kilometer ging met een stijgingspercentage van gemiddeld 2 tot 3 procent naar Ruitelan, daarna begon over een afstand van ongeveer 15 kilometer het echte klimmen via Puarta Pedrafita naar het mooie dorpje O Cebreiro op 1300 meter hoogte. Daarbij moesten we behoorlijke stijgingspercentages tot 13% overwinnen.
In O Cebreiro hebben we koffie gedronken en foto's gemaakt van het dorpje en van de magnifieke vergezichten. Daarna over een afstand van 8 kilometer door naar Alto Poio, eerst een flink stuk dalen en vervolgens weer omhoog.
Daarna bleef de hoogte ongeveer 3 kilometer lang schommelen tussen de 1250 en 1300 meter. Vervolgens ging het over 12 kilometer omlaag tot het dorpje Triacastela dat op een hoogte van 700 meter ligt. Het was een mooie afdaling met een mooie brede weg waarbij wij met gemak snelheden tot tegen de 60 kilometer per uur maakten.
Ook vandaag zat het venijn weer in de staart, volgens ons overzichtskaartje zou er na Samos slechts nog éénn afdaling zijn naar Sarria; dat bleek een misvatting, er bleken toch nog wel een flink aantal klimmetjes in te zitten. Laten we het maar zien als Spaans poldergebied.
Vandaag bijna 79 kilometer gefietst met in totaal 1393 hoogtemeters.
We naderen Santiago de Compostela, morgen een trip van 80 kilometer naar Arzua en overmorgen 50 kilometer naar Santiago de Compostela.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
